دوره 19، شماره 2 - ( 4-1404 )
جلد 19 شماره 2 صفحات 163-151 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mohammadzadeh N, Javanmard Z, Bahador F. Promoting Interoperability Program in Electronic Health Record Roadmap: A Scoping Review Study. payavard 2025; 19 (2) :151-163
URL: http://payavard.tums.ac.ir/article-1-7797-fa.html
URL: http://payavard.tums.ac.ir/article-1-7797-fa.html
محمدزاده نیلوفر، جوانمرد زهره، بهادر فاطمه. برنامهی بهبود تعاملپذیری در نقشهی راه پرونده الکترونیک سلامت: یک مطالعهی مرور دامنه. پیاورد سلامت. 1404; 19 (2) :151-163
نیلوفر محمدزاده1 
، زهره جوانمرد2 ، فاطمه بهادر*3
، زهره جوانمرد2 ، فاطمه بهادر*3
1- دانشیار گروه مدیریت اطلاعات سلامت، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
2- دانشجوی دکتری مدیریت اطلاعات سلامت، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
3- دانشجوی دکتری مدیریت اطلاعات سلامت، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران ،bahador-f@razi.tums.ac.ir
2- دانشجوی دکتری مدیریت اطلاعات سلامت، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
3- دانشجوی دکتری مدیریت اطلاعات سلامت، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران ،
چکیده: (757 مشاهده)
زمینه و هدف: امروزه با دیجیتالی شدن بسیاری از فرایندهای مراقبت سلامت، سازمانهای مراقبتی در تلاش هستند تا پیادهسازی پرونده الکترونیک سلامت را به بهترین شکل ممکن انجام دهند. در این راستا، برنامهی«کاربرد معنادار پرونده الکترونیک سلامت» (Meaningful Use) در آمریکا مطرح شد. با اینحال، بهدلیل چالشهای موجود در این برنامه و بهمنظور تسریع در پذیرش پرونده الکترونیک سلامت و کاهش موانع، برنامه بهبود تعاملپذیری توسط مرکز خدمات مدیکر و مدیکید معرفی گردید. این پژوهش با هدف مرور ابعاد مختلف برنامه بهبود تعاملپذیری در نقشه راه پرونده الکترونیک سلامت و بررسی راهکارهای رفع موانع برنامه کاربرد معنادار انجام شده است.
روش بررسی: مطالعهی مرور دامنهای حاضر در سال ۱۴۰۳ انجام شد. بهمنظور ارزیابی برنامه بهبود تعاملپذیری، مقالات مرتبط از پایگاههای داده PubMed، Scopus و Web of Science و همچنین اسناد الکترونیکی مرکز خدمات مدیکیر و مدیکید بدون محدودیت زمانی تا فروردین ۱۴۰۳ جستجو و بررسی گردیدند. جستجوها با استفاده از کلیدواژههای اصلی «EHR»، «Meaningful use»، «Prompting Interoperability» و مترادفهای آنها انجام شد. علاوه براین جستجوی دستی در موتور جستجوگر Google Scholar نیز بهمنظور اطمینان از بازیابی کامل کلیه مقالات مرتبط صورت گرفت. پس از انجام جستجو، مقالات و اسناد مرتبط بر اساس معیارهای ورود و خروج بررسی و ویژگیهای اصلی آنها استخراج شد.
یافتهها: بر اساس بررسیهای انجام شده، برنامهی بهبود تعاملپذیری، تغییرات گستردهای در زمینه الزامات برنامه، اهداف برنامه و روش امتیازدهی در پرونده الکترونیک سلامت بهوجود آورده است. اهداف اصلی این برنامه شامل: ۱- تجویز الکترونیک، ۲- تبادل اطلاعات سلامت، ۳- انتقال اطلاعات از ارایهدهنده به بیمار و ۴- سلامت عمومی و تبادل دادههای بالینی میباشد. همچنین در برنامهی بهبود تعاملپذیری بر الزامات اضافی بهمنظور پیادهسازی هرچه بهتر این برنامه، ارتقای اشتراکگذاری دادههای پرونده الکترونیک سلامت و بهبود کیفیت بالینی تأکید شده است.
نتیجهگیری: برنامهی بهبود تعاملپذیری، قابلیت ارتقای سلامت بیماران و کاهش هزینههای مراقبتهای بهداشتی را دارد و با پیادهسازی مدلهای نوآورانه ارایه و پرداخت خدمات درمانی، برای بیمارستانها از اهمیت روزافزونی برخوردار خواهد بود.
روش بررسی: مطالعهی مرور دامنهای حاضر در سال ۱۴۰۳ انجام شد. بهمنظور ارزیابی برنامه بهبود تعاملپذیری، مقالات مرتبط از پایگاههای داده PubMed، Scopus و Web of Science و همچنین اسناد الکترونیکی مرکز خدمات مدیکیر و مدیکید بدون محدودیت زمانی تا فروردین ۱۴۰۳ جستجو و بررسی گردیدند. جستجوها با استفاده از کلیدواژههای اصلی «EHR»، «Meaningful use»، «Prompting Interoperability» و مترادفهای آنها انجام شد. علاوه براین جستجوی دستی در موتور جستجوگر Google Scholar نیز بهمنظور اطمینان از بازیابی کامل کلیه مقالات مرتبط صورت گرفت. پس از انجام جستجو، مقالات و اسناد مرتبط بر اساس معیارهای ورود و خروج بررسی و ویژگیهای اصلی آنها استخراج شد.
یافتهها: بر اساس بررسیهای انجام شده، برنامهی بهبود تعاملپذیری، تغییرات گستردهای در زمینه الزامات برنامه، اهداف برنامه و روش امتیازدهی در پرونده الکترونیک سلامت بهوجود آورده است. اهداف اصلی این برنامه شامل: ۱- تجویز الکترونیک، ۲- تبادل اطلاعات سلامت، ۳- انتقال اطلاعات از ارایهدهنده به بیمار و ۴- سلامت عمومی و تبادل دادههای بالینی میباشد. همچنین در برنامهی بهبود تعاملپذیری بر الزامات اضافی بهمنظور پیادهسازی هرچه بهتر این برنامه، ارتقای اشتراکگذاری دادههای پرونده الکترونیک سلامت و بهبود کیفیت بالینی تأکید شده است.
نتیجهگیری: برنامهی بهبود تعاملپذیری، قابلیت ارتقای سلامت بیماران و کاهش هزینههای مراقبتهای بهداشتی را دارد و با پیادهسازی مدلهای نوآورانه ارایه و پرداخت خدمات درمانی، برای بیمارستانها از اهمیت روزافزونی برخوردار خواهد بود.
نوع مطالعه: مروری |
موضوع مقاله:
فناوری اطلاعات سلامت
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
