دوره 19، شماره 1 - ( 2-1404 )
جلد 19 شماره 1 صفحات 43-34 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.MUMS.MEDICAL.REC.1397.644
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Jafari M, Razavi M, Fanaei Nookar S, Taghavi Gilani M. The Evaluation of Relationship of Preoperative Hypertension with Intraoperative Hemodynamic Changes and Early Post-Operative Cardiovascular and Cerebral Complications in Cataract Surgery. payavard 2025; 19 (1) :34-43
URL: http://payavard.tums.ac.ir/article-1-7790-fa.html
URL: http://payavard.tums.ac.ir/article-1-7790-fa.html
جعفری مهدیه، رضوی مجید، فنایی نوکار سپیده، تقوی گیلانی مهریار. ارزیابی ارتباط فشارخون قبل از عمل با تغییرات همودینامیک حین عمل و عوارض زودرس قلبی-عروقی و عصبی بعد از عمل در جراحی کاتاراکت. پیاورد سلامت. 1404; 19 (1) :34-43
مهدیه جعفری1 
، مجید رضوی2 ، سپیده فنایی نوکار3 ، مهریار تقوی گیلانی*4
، مجید رضوی2 ، سپیده فنایی نوکار3 ، مهریار تقوی گیلانی*4
1- استادیار گروه بیهوشی، مرکز تحقیقات بیماریهای ریه، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
2- دانشیار گروه بیهوشی، مرکز تحقیقات بیماریهای ریه، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
3- متخصص بیهوشی، مرکز تحقیقات بیماریهای ریه، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
4- دانشیار گروه بیهوشی، مرکز تحقیقات بیماریهای ریه، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران ،taghavim@mums.ac.ir
2- دانشیار گروه بیهوشی، مرکز تحقیقات بیماریهای ریه، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
3- متخصص بیهوشی، مرکز تحقیقات بیماریهای ریه، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
4- دانشیار گروه بیهوشی، مرکز تحقیقات بیماریهای ریه، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران ،
چکیده: (976 مشاهده)
زمینه و هدف: فشارخون بالا شایعترین بیماری همراه در جراحی آب مروارید است و افزایش شدید فشارخون گاهی باعث به تعویق انداختن جراحی میگردد. هدف مطالعه، ارزیابی ارتباط فشارخون قبل از عمل با تغییرات همودینامیک حین جراحی و عوارض قلبی، عروقی و مغزی بعد از جراحی آب مروارید است.
روش بررسی: این مطالعهی کوهورت آیندهنگر روی ۱۶۰ بیمار کاندید جراحی آب مروارید در بیمارستان خاتمالانبیای مشهد انجام شد. بیماران قبل از القای بیهوشی بر اساس میزان فشارخون به سه گروه تقسیم شدند: فشارخون طبیعی(کمتر از ۱۴۰/۹۰) ۱۰۰ نفر، فشارخون بالا(۱۴۰/۹۰ تا ۱۸۰/۱۱۰) ۳۰ نفر و فشارخون بحرانی(بیشتر از ۱۸۰/۱۱۰) ۳۰ نفر. فشارخون و ضربان قلب بیماران قبل از ورود به اتاقعمل، قبل از بیهوشی و هر ۵ دقیقه تا انتهای جراحی، بعد از ورود به ریکاوری و بعد از انتقال به بخش اندازهگیری شد. عوارض قلبی، عروقی و عصبی بعد از ۲۴ ساعت بررسی شد. دادهها با نرمافزار SPSS ارزیابی و ۰/۰۵>P معنیدار در نظر گرفته شد.
یافتهها: تفاوت معنیداری از نظر پارامترهای دموگرافیک و همودینامیک قبل از عمل وجود نداشت. قبل از القای بیهوشی، فشارخون بیماران نسبت به بخش افزایش نشان داد که در گروههای فشارخون بالا و بحرانی مشخصتر بود(۰/۰۰۱=P). بعد از القای بیهوشی، فشارخون کاهش یافت که در گروه فشارخون بحرانی مشخصتر از دو گروه دیگر بود(۰/۰۰۱=P). ضربان قلب بیماران هم بعد از ورود به اتاق عمل افزایش یافت و بعد از القای بیهوشی به حد طبیعی رسید ولی در سه گروه، تفاوت معنیداری نداشت(۰/۲۵=P). کاهش فشارخون سیستولیک(کمتر از ۹۰ میلیمتر جیوه) در حین مطالعه و همچنین عوارض قلبی عروقی و عصبی تا ۲۴ ساعت در سه گروه تفاوت معنیداری نداشت(بهترتیب ۰/۷۵=P و ۰/۰۸=P).
نتیجهگیری: بیثباتی فشارخون در بیماران مبتلا به فشارخون بحرانی بیشتر بود، اما با عوارض زودرس و ناتوانکننده همراه نبود. تغییرات همودینامیک اولیه، با القای بیهوشی به سرعت کاهش و در طول جراحی کنترل گردید. باتوجه به یافتههای مطالعه، بالابودن فشارخون قبل از القای بیهوشی بهتنهایی برای لغو جراحی کاتاراکت کفایت نمیکند.
روش بررسی: این مطالعهی کوهورت آیندهنگر روی ۱۶۰ بیمار کاندید جراحی آب مروارید در بیمارستان خاتمالانبیای مشهد انجام شد. بیماران قبل از القای بیهوشی بر اساس میزان فشارخون به سه گروه تقسیم شدند: فشارخون طبیعی(کمتر از ۱۴۰/۹۰) ۱۰۰ نفر، فشارخون بالا(۱۴۰/۹۰ تا ۱۸۰/۱۱۰) ۳۰ نفر و فشارخون بحرانی(بیشتر از ۱۸۰/۱۱۰) ۳۰ نفر. فشارخون و ضربان قلب بیماران قبل از ورود به اتاقعمل، قبل از بیهوشی و هر ۵ دقیقه تا انتهای جراحی، بعد از ورود به ریکاوری و بعد از انتقال به بخش اندازهگیری شد. عوارض قلبی، عروقی و عصبی بعد از ۲۴ ساعت بررسی شد. دادهها با نرمافزار SPSS ارزیابی و ۰/۰۵>P معنیدار در نظر گرفته شد.
یافتهها: تفاوت معنیداری از نظر پارامترهای دموگرافیک و همودینامیک قبل از عمل وجود نداشت. قبل از القای بیهوشی، فشارخون بیماران نسبت به بخش افزایش نشان داد که در گروههای فشارخون بالا و بحرانی مشخصتر بود(۰/۰۰۱=P). بعد از القای بیهوشی، فشارخون کاهش یافت که در گروه فشارخون بحرانی مشخصتر از دو گروه دیگر بود(۰/۰۰۱=P). ضربان قلب بیماران هم بعد از ورود به اتاق عمل افزایش یافت و بعد از القای بیهوشی به حد طبیعی رسید ولی در سه گروه، تفاوت معنیداری نداشت(۰/۲۵=P). کاهش فشارخون سیستولیک(کمتر از ۹۰ میلیمتر جیوه) در حین مطالعه و همچنین عوارض قلبی عروقی و عصبی تا ۲۴ ساعت در سه گروه تفاوت معنیداری نداشت(بهترتیب ۰/۷۵=P و ۰/۰۸=P).
نتیجهگیری: بیثباتی فشارخون در بیماران مبتلا به فشارخون بحرانی بیشتر بود، اما با عوارض زودرس و ناتوانکننده همراه نبود. تغییرات همودینامیک اولیه، با القای بیهوشی به سرعت کاهش و در طول جراحی کنترل گردید. باتوجه به یافتههای مطالعه، بالابودن فشارخون قبل از القای بیهوشی بهتنهایی برای لغو جراحی کاتاراکت کفایت نمیکند.
نوع مطالعه: پژوهشی اصيل |
موضوع مقاله:
هوشبری
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
