دوره 14، شماره 1 - ( فروردین و اردیبهشت 1399 )
جلد 14 شماره 1 صفحات 78-65 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mokhtari A R, Ahmadi A. SIGMA: A Serious Game Based on a New Approach to Improving Visual Acuity in Children with Laze Eye(Amblyopia). payavard 2020; 14 (1) :65-78
URL: http://payavard.tums.ac.ir/article-1-6935-fa.html
URL: http://payavard.tums.ac.ir/article-1-6935-fa.html
مختاری علیرضا، احمدی عاطفه. سیگما: یک بازی جدی مبتنی بر روشی جدید برای بهبود حدت بینایی در کودکان مبتلا به اختلال تنبلی چشم(آمبلیوپی). پیاورد سلامت. 1399; 14 (1) :65-78
علیرضا مختاری* 
1، عاطفه احمدی2
1، عاطفه احمدی2
1- کارشناس ارشد مهندسی کامپیوتر، دانشکده فنی مهندسی کامپیوتر، موسسه آموزش عالی غیرانتفاعی علوم و فناوری سپاهان، اصفهان، ایران ، alirezamokhtarii58@gmail.com
2- دانشیار گروه کامپیوتر، دانشکده فنی مهندسی کامپیوتر، موسسه آموزش عالی غیرانتفاعی علوم و فناوری سپاهان، اصفهان، ایران
2- دانشیار گروه کامپیوتر، دانشکده فنی مهندسی کامپیوتر، موسسه آموزش عالی غیرانتفاعی علوم و فناوری سپاهان، اصفهان، ایران
چکیده: (3349 مشاهده)
زمینه و هدف: تنبلی چشم (Amblyopia) یکی از مهمترین علل نابینایی، ضعف بینایی یک‌طرفه در کودکان، جوانان و افراد میانسال است. هدف پژوهش حاضر، طراحی و تولید یک بازی جدی در راستای درمان این اختلال و بررسی تاثیر استفاده از آن بر میزان حدت بینایی در کودکان می‌باشد.
روش بررسی: در این مطالعه‌ی تحلیلی-مداخله‌ای، تعداد ۶۰ نفر مبتلا به اختلال تنبلی چشم یک‌طرفه با میانگین سنی ۷ سال در دو گروه آزمون و یک گروه کنترل وارد مطالعه گردیدند که از میان آنها ۶ نفر در طول دوره‌ی پژوهش از مطالعه خارج شدند. جهت انجام مداخله از ابزار تولید شده با نام سیگما(تحت تلفن هوشمند) استفاده گردید. حدت بینایی نمونه‌ها پیش و پس از مداخله اندازه‌گیری شد. اطلاعات جمع‌آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی تجزیه و تحلیل گردید.
یافته ها: حدت بینایی چشم تنبل ۱۲ نمونه(۶۳ درصد) در گروه آزمون یک بهبودیافته و در ۷ نمونه(۳۷ درصد) تغییری مشاهده نگردید. در گروه آزمون دو، حدت بینایی چشم تنبل ۱۱ نمونه(۶۵ درصد) بهبودیافته و در ۶ نمونه(۳۵ درصد) تغییری نکرده بود. در گروه کنترل، حدت بینایی چشم تنبل ۵ نمونه(۲۷ درصد) بهبود یافته و در ۱۳ نمونه(۷۲ درصد) ثابت مانده بود. یافته‌ها اختلاف معنی‌داری را در تعداد نمونه‌های بهبودیافته میان گروه‌های آزمون و کنترل در سطح(۰/۰۵≥p) نشان می‌دهد.
نتیجه گیری: استفاده از مجموعه بازی‌های سیگما به تنهایی یا در کنار سایر روش‌های درمانی می‌تواند منجر به بهبود حدت بینایی در چشم تنبل کودکان گردد.
روش بررسی: در این مطالعه‌ی تحلیلی-مداخله‌ای، تعداد ۶۰ نفر مبتلا به اختلال تنبلی چشم یک‌طرفه با میانگین سنی ۷ سال در دو گروه آزمون و یک گروه کنترل وارد مطالعه گردیدند که از میان آنها ۶ نفر در طول دوره‌ی پژوهش از مطالعه خارج شدند. جهت انجام مداخله از ابزار تولید شده با نام سیگما(تحت تلفن هوشمند) استفاده گردید. حدت بینایی نمونه‌ها پیش و پس از مداخله اندازه‌گیری شد. اطلاعات جمع‌آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی تجزیه و تحلیل گردید.
یافته ها: حدت بینایی چشم تنبل ۱۲ نمونه(۶۳ درصد) در گروه آزمون یک بهبودیافته و در ۷ نمونه(۳۷ درصد) تغییری مشاهده نگردید. در گروه آزمون دو، حدت بینایی چشم تنبل ۱۱ نمونه(۶۵ درصد) بهبودیافته و در ۶ نمونه(۳۵ درصد) تغییری نکرده بود. در گروه کنترل، حدت بینایی چشم تنبل ۵ نمونه(۲۷ درصد) بهبود یافته و در ۱۳ نمونه(۷۲ درصد) ثابت مانده بود. یافته‌ها اختلاف معنی‌داری را در تعداد نمونه‌های بهبودیافته میان گروه‌های آزمون و کنترل در سطح(۰/۰۵≥p) نشان می‌دهد.
نتیجه گیری: استفاده از مجموعه بازی‌های سیگما به تنهایی یا در کنار سایر روش‌های درمانی می‌تواند منجر به بهبود حدت بینایی در چشم تنبل کودکان گردد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
