مجله

روش بررسی: پژوهش توصیفی- مقطعی بر روی 1000 پرونده بیماران بستری و اورژانس سال 1386 بیمارستان شهید بهشتی کاشان صورت پذیرفت. داده‌های مورد نیاز کدگذاری، بر اساس دستورالعمل‌های کتاب ICD-10 و به تفکیک گروههای؛ تصادف حمل و نقل، مسمومیت، سوختگی، برق گرفتگی، نزاع، تهدیدات تنفسی، خودکشی، گزیدگی، جراحات ناشی از اجسام جاندار و بی جان از پرونده‌هایی که تصادفی سیستماتیک برحسب ماه‌های سال انتخاب شدند، استخراج و در چک لیست وارد شدند. داده‌ها با نرم افزار SPSS و آمار توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

یافته‌ها: داده‌های مورد نیاز برای اختصاص سه کاراکتر اول علل خارجی صدمات در740 پرونده(74 درصد) وجود داشت. داده‌های کاراکتر چهارم علل خارجی تصادفات حمل و نقل در430 پرونده(7/88 درصد) مربوطه کافی بود. داده‌های مربوط به محل رخداد حادثه، در 109پرونده(16/21 درصد) و داده‌های نوع فعالیت فرد در زمان وقوع حادثه، در 50 پرونده(5 درصد) کفایت لازم را داشت.

نتیجه‌گیری: داده‌های علل خارجی صدمات به خصوص کاراکتر پنجم، کفایت لازم را ندارند. ارزیابی‌های بیشتر و هدفمندتر برای افزایش کفایت این داده‌ها ضروری است.