زمینه و هدف: تحلیل شاخصهای ایمنی یکی از ابزارهای بهبود ایمنی بیمار محسوب میشود. لذا مطالعهی حاضر با هدف تعیین و تحلیل شاخصهای خدمات بالینی ایمن در بیمارستانهای منتحب دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد.
روش بررسی: پژوهش حاضر به صورت توصیفی- تحلیلی در سال 1392 در 11 بیمارستان دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد. ابزار مطالعه، پروتکل ارزیابی ایمنی بیمار سازمان جهانی بهداشت بود. تکمیل چک لیست با مصاحبه، مشاهده و بررسی مستندات صورت گرفت. دادهها با آزمونهای توصیفی و تحلیلی و نرمافزار SPSS نسخه 13 آنالیز شد.
یافتهها: میانگین بیمارستانهای مورد مطالعه، در شاخصهای الزامی، اساسی و پیشرفته به ترتیب 96/6، 85/6، 66 قرار داشتند که این میزان طبق راهنمای چک لیست در استانداردهای الزامی، قابل قبول نمیباشد و در استانداردهای اساسی و پیشرفته مناسب است. بیمارستانهای شماره 7، 2، 4، 11 و 9 از بالاترین میزان تطابق با استانداردها برخوردار بودند و طبق سطحبندی پروتکل، این بیمارستانها در سطح دو قرار گرفتند. در نهایت اختلاف آماری معنیداری بین بیمارستانها در رعایت استانداردها وجود نداشت.
نتیجهگیری: تطابق با استانداردها در 6 بیمارستانهای مطالعه از نظر استانداردهای الزامی، پایین و استانداردهای اساسی و پیشرفته در 5 بیمارستان مناسب بود. بیمارستانها در گزارههای سیستم مدیریت اطلاعات، مدیریت دارویی، سیستم کاهش عفونت و سیستم بالینی اثر بخش نیاز به تدوین برنامههای ارتقایی دارند. پیشنهاد میشود هدفگذاری جامع جهت استانداردهای فوق صورت گیرد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |