مجله

روش بررسی: مطالعه از نوع توصیفی- مقطعی است که بر روی 7399 دانش آموز مقطع ابتدایی(3934 پسر و 3465 دختر) از 112 مدرسه که بطریق نمونه گیری دو مرحله‌ای خوشه‌ای و تصادفی ساده انتخاب شده‌اند بعمل آمده است. تعداد مدارس از نظر جنس و محل زندگی یکسان بود. از داده‌های استاندارد مرکز پیشگیری و کنترل بیماریها(CDC) برای مقایسه اندازه‌های آنتروپومتری استفاده شده است.

یافته‌ها: بر اساس آزمون رگرسیون خطی مقدار افزایش وزن، قد و نمایه توده بدنی به ازاء هر سال در پسران بترتیب 70/2 کیلوگرم، 62/4 سانتی متر و 42/0 کیلوگرم بر متر مربع)001/0  (P=و در دختران بترتیب 12/3 کیلوگرم، 19/5 سانتی متر و 52/0 کیلوگرم بر متر مربع)001/0  (P=بود. در مجموع بیشترین و کمترین میزان شیوع چاقی بترتیب در شهرستان‌های گمیشان و رامیان مشاهده گردید. خطر نسبی ابتلاء به چاقی در پسران 203/1 برابر دختران(341/1-078/1، 95% CI) و در مناطق شهری 382/1 برابر مناطق روستائی(541/1-240/1، 95% CI) در افراد با وضعیت اقتصادی خوب 297/2 برابر افراد با وضعیت اقتصادی فقیر(761/2- 911/1، 95% CI) مشاهده گردید.

نتیجه‌گیری: چاقی از مشکلات بهداشتی دانش آموزان دبستانی استان گلستان است و با شهرنشینی و بهبود شرایط اقتصادی خطر ابتلاء به آن افزایش می‌یابد.