مجله

زمینه و هدف: خامه ﯾﮏ ﻓﺮآورده ﻟﺒﻨﯽ ﻣﻐﺬی اﺳﺖ و ﺑﺪﻟﯿﻞ ارزش ﻏـﺬاﯾﯽ ﺑـﺎﻻ، pH ﻧﺰدﯾـﮏ به ﺧﻨﺜـﯽ و ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ ﻧﮕﻬﺪاری محدود، ﻣﺤﯿﻂ ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ ﺑﺮای رﺷـﺪ ﻣﯿﮑﺮوارﮔﺎﻧﯿـﺴﻢ‌ﻫـﺎست. در چند دهه گذشته آلودگی باکتریایی مواد غذایی از اهمیت خاصی برخوردار شده است. سالمونلا و یرسینیا دو عامل مهم در بیماری‌های منتقله از غذا هستند، که سبب گاستروآنتریت انسانی می‌شوند. ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ‌ی ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ارزﯾﺎﺑﯽ ﮐﯿﻔﯿﺖ ﺑﻬﺪاﺷﺘﯽ خامه‌هایﺳـﻨﺘﯽ ﻣـﺼﺮﻓﯽ از ﻧﻈﺮ آﻟﻮدﮔﯽ ﺑﺎﮐﺘﺮﯾﺎﯾﯽ اﻧﺠﺎم ﮔﺮدﯾﺪ.

روش بررسی: در این مطالعه‌ی مقطعی، ۱۰۰ نمونه خامه‌ی غیر پاستوریزه از ۵ نقطه سطح شهر تهران جمع آوری گردید. پس از غنی سازی در محیط سلنیت F برای سالمونلا و غنی سازی در بافر فسفات به مدت ۲ هفته در سرما برای یرسینیا طبق دستورالعملCDC، تلقیح بر روی محیط‌های کشت مک کانکی و CIN آگار انجام شد. روز بعد کلنی‌های مشکوک از نظر فنوتایپی مورد بررسی اولیه و بوسیله پلاک API-۲۰E مورد تائید نهایی قرار گرفتند.

یافته‌ها: ۲۹% نمونه‌های خامه‌ی مورد مطالعه، حداقل به یک باکتری آلوده بودند. ۳% نمونه‌های مورد مطالعه به یرسینیا شامل ۱ سویه‌ی آنتروکلی تیکا، ۱ سویه‌ی اینترمدیا و ۱ سویه‌ی فردریکسنی و ۲% به سالمونلاپاراتیفی B آلوده بودند. همچنین باکتری‌های دیگری مانند اشریشیا کلی، آنتروباکتر، کلبسیلا و سیتروباکتر جدا گردید. ۵ نمونه خامه به صورت توام به ۲ باکتری آلوده بودند.

نتیجه‌گیری: نتایج حاصله موید کنترل کیفی و نظارت بیشتر اداره‌ی بهداشت مواد غذایی بر خامه‌های تولیدی در سطح شهر تهران می‌باشد.

زمینه و هدف: همگام با افزایش مداوم جمعیت جهان و به تبع آن، روند رو به رشد نیاز برای تامین سلولز، بعنوان فراوان‌ترین ماده آلی موجود در طبیعت در جهت تولید فراورده‌های سلولزی، نگرانی‌هایی از بابت آلودگی احتمالی این محصولات امکان وجود عفونت‌های پوستی، چشمی و دستگاه تناسلی ادراری بوجود آمده است. هدف از این تحقیق تعیین آلودگی های احتمالی میکروبی موجود در فراورده‌های سلولزی عرضه شده در شهر تهران بوده است.

روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی بوده، که بر روی تعداد ۲۰۰ نمونه(۵۰ نمونه از هر نوع) از انواع فراورده‌های سلولزی منقضی نشده شامل دستمال کاغذی، پوشک، نوار بهداشتی و جعبه مقوایی حمل شیرینی در طی ۶ ماه از شهریور تا بهمن ۱۳۹۱ از سطح شهر خریداری انجام شد.

یافته‌ها: نتایج بدست آمده نشان می­دهد که ۱۸ نمونه(۹%)­ دارای شمارش کلی باکتری­های هوازی و کپک بیشتر از حد مجاز در یک گرم نمونه بودند. همچنین از نظر باکتری­های پاتوژن ۱۶ نمونه(۸%)، آلوده به یکی از باکتری های پاتوژن استرپتوکوک گروه D، استافیلوکوک اورئوس، سودوموناس آئروژینوزا و اشریشیاکلی بودند. در مجموع ۳۴ نمونه(۱۷%) از نمونه‌های مورد بررسی غیرقابل مصرف بودند. بررسی انجام شده نشان داد که جعبه شیرینی با(۵%) و نوار بهداشتی با(۵/۰%) به ترتیب بیشترین و کمترین آلودگی را داشته‌اند.

نتیجه‌گیری: وجود باکتری‌های پاتوژن و نقش این باکتری‌ها در برخی عفونت­ها بویژه عفونت­های پوستی و دستگاه تناسلی ادراری، لزوم کنترل هرچه بیشتر اینگونه فرآورده­های بهداشتی را می‌طلبد.