زمینه و هدف: یادگیری مسائل اساسی در پرستاری نیازمند راهبرد جدیدی است که بتوانند باعث ارتقای میزان یادداری دانش پرستاران گردند. هدف این مطالعه، تعیین تأثیر آموزش به روش سخنرانی توسط همکار پرستار، بر یادداری دانش پرستاران بخشهای ویژه در تفسیر نوار قلب است.
روش بررسی : در این مطالعه تجربی، از بین بخشهای ویژه بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی سمنان دو بخش به عنوان گروههای آزمون و کنترل به صورت تصادفی انتخاب شدند. در ابتدا از پرستاران هر دو بخش، پیش آزمون گرفته شد. سپس پرستاران گروه آزمون توسط یکی از همکاران پرستار آموزش تفسیر نوار قلب دیدند. یکهفته و یکسال بعد، از پرستاران هر دو گروه، پسآزمون گرفته شد. در نهایت، دادهها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و آزمونهای t زوجی و مستقل تحلیل شدند.
یافته‌ها : میانگین نمره‌ی دانش تفسیر نوار قلب در پیشآزمون گروه آزمون ۷۳/۲ ± ۵۵/۹ و در گروه کنترل ۴۳/۳ ± ۸۲/۱۰ بود. در پسآزمون اول، میانگین نمره‌ی گروه آزمون ۵۷/۲ ± ۲۷/۱۵ و گروه کنترل ۲۹/۳ ± ۳۶/۱۱ بود. در پسآزمون دوم نیز میانگین نمره‌ی پرستاران گروه آزمون ۰۷/۴ ± ۸۲/۱۰ و گروه کنترل ۹۵/۲ ± ۳۳/۱۱ بود. بین پیشآزمون و پسآزمون اول گروه آزمون تفاوت معنیداری وجود داشت(۰۰۱/۰ = p )، اما در پسآزمون دوم این تفاوت، معنیدار نبود(۳۱۶/۰ = p ).
نتیجه‌گیری: سخنرانی توسط همکار در کوتاه مدت باعث بهبود دانش پرستاران در ارتباط با تفسیر نوار قلب میشود. اما این روش در مطالب آموخته شده یادداری ایجاد نمیکند. بنابراین پیشنهاد می شود در برنامههای آموزش ضمن خدمت پرستاران در تفسیر نوار قلب از سایر روشهای آموزشی استفاده شود.
