روش بررسی: این پژوهش با بهره مندی از الگوی شش سیگما  در چهار مرحله و با روش های کمی و کیفی انجام شده است. جامعه این پژوهش را کلیه مراجعین به درمانگاه های تخصصی بیمارستان شریعتی که بیش از 100 مراجعه کننده در ماه داشتند، در بازه زمانی یک هفته کاری تشکیل دادند. حجم نمونه، 266 نفر، معادل 10درصد از مجموع مراجعین یک هفته درمانگاه های تحت مطالعه انتخاب گردید.  ابزارهای گرد آوری داده ها، ساعت کورنومتردار، فرم ثبت زمان های اندازه گیری شده و چک لیست بوده است. پس از  جمع آوری داده ها از حوزه واقعیت، بوسیله  نرم افزار (SPSS)  مورد تحلیل قرار گرفتند.

یافته ها: میانگین زمان انتظار مراجعین به درمانگاه ها در روز ویزیت 121 دقیقه با انحراف معیار33.73 مشخص گردید. مهمترین فرایندها از زمان ورود مراجعین به درمانگاه تا خروج آنها شناسایی شدند.

 نتیجه گیری: تعداد زیاد بیماران به صورت همزمان، عدم حضور به موقع پزشکان، کمبود تعداد پزشکان، به عنوان سه عامل اول طولانی شدن زمان انتظار مراجعین از منظر دریافت کنندگان و ارائه کنندگان خدمات درمانی بودند. در این مجموعه دو شیفته کردن درمانگاه، تامین نیروی انسانی مناسب، اصلاح هندسی فضاهای فیزیکی جهت کاهش زمان انتظار مراجعین ، پیشنهاد می‌شود.