زمینه و هدف: شناسایی عوامل خطر ژنتیکی دارای اهمیت بالایی به خصوص در بیماران جوان مبتلا به  MI  می‌باشد و توجه مطالعات اخیر اکثراً بر روی پلی‎مرفیسم ژن‌های درگیر در ترومبوز که نقش مهمی در پاتوفیزیولوژی MI بازی می‌کند، متمرکز شده است. نقش حیاتی پلاکت‌ها و گلیکوپروتئین‌های سطحی آنها در تشکیل ترومبوس انسدادی که منجر به MI می‌شود کاملاً اثبات شده است. در این مطالعه پلی‎مرفیسم GP VI 13254T>C با توجه به پتانسیل آن در تغییر واکنش پذیری پلاکت بررسی شد. هدف از انجام این مطالعه تعیین ارتباط این پلی‎مرفیسم با MI حاد زودرس می‌باشد.

روش بررسی: با استفاده از تکنیک PCR-RFLP، 100 بیمار مبتلا به MI حاد زودرس و 100 کنترل با آنژیوگرافی نرمال عروق کرونر مورد مطالعه قرار گرفتند. برای آنالیز آماری از آزمون‌های Chi square و  t-test و برای کنترل متغیرهای مخدوش گر از مدل رگرسیون منطقی استفاده شد.

یافته‌ها: شیوع پلی‎مرفیسم T13254C (TC/CC) در گروه بیمار(38%) با گروه کنترل(33%) تفاوت چندانی نداشت؛ بنابراین ارتباط معناداری بین این پلی‎مرفیسم و MI حاد زودرس‌مشاهده نشد(46/0P value=). نتایج آنالیز رگرسیون منطقی نیز عدم ارتباط این پلی‎مرفیسم را با MI حاد زودرس نشان داد(20/0P value=).

نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر عدم ارتباط پلی‎مرفیسم GP VI 13254T>C را با MI حاد زودرس نشان داد.

واژه های کلیدی: انفارکتوس قلبی زودرس، گلیکوپروتئین VI، پلی‎مرفیسم

واژه‌های کلیدی: انفارکتوس قلبی زودرس، گلیکوپروتئین VI، پلی‎مرفیسم

متن کامل [PDF 335 kb]   (2367 دریافت)