دوره 14، شماره 3 - ( مرداد و شهریور 1399 )                   جلد 14 شماره 3 صفحات 274-264 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- مهندس پرتوپزشکی، مرکز تصویربرداری بیمارستان دکتر شریعتی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
2- استادیار گروه مهندسی هسته ای، دانشکده فنی و مهندسی، واحد تهران مرکز، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
3- استاد گروه علوم پرتوی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
چکیده:   (2979 مشاهده)
زمینه و هدف: با توجه به افزایش روزافزون آزمونهای رادیوگرافی با استفاده از دوزیمتر ترمولومینسانس (TLD) در آزمونهای مختلف رادیوگرافی، می‌توان مقدار دوز موثر اندامهای بحرانی را اندازه گرفت. در این تحقیق، روند پیشرفت دستگاههای رادیولوژی از آنالوگ به دیجیتال که موجب تسریع در انجام رادیوگرافی‌ها به‌خصوص بیماران اورژانسی شده است، بررسی شد؛ سپس میزان دوز موثر اندامهای بحرانی در دستگاههای رادیوگرافی دیجیتال با استفاده از دوزیمتر TLD محاسبه گردید.
روش بررسی: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی از ۲۹عدد دوزیمتر TLD استفاده شد. ابتدا مراحل کاالیبراسیون TLDها توسط مرکز حفاظت سازمان انرژی اتمی تهران انجام گردید، سپس با استفاده از  TLDها در آزمونهای رادیوگرافی دوز معادل و سپس دوز موثر اندامهای بحرانی محاسبه شد. 
یافته ها: داده ها با استفاده از آزمون واریانس ANOVA در نرم افزار SPSS انجام شد. میانگین دوزهای موثر اندامهای بحرانی عبارتند از: میانگین دوز موثر تیروئید mSv ۰/۰۰۳۴±۰/۰۰۱۵(در رادیوگرافی گردن)، میانگین دوز موثر چشم mSv ۰/۰۶۳±۰/۰۰۰۴(در رادیوگرافی جمجمه)، میانگین دوز موثر پستان mSv  ۰/۰۰۶۷±۰/۰۰۰۹(در رادیوگرافی ریه) و میانگین دوز موثر تخمدان mSv  ۰/۰۲۰۱±۰/۰۶۵۲(در رادیوگرافی شکم). اختلاف معناداری میان دوز موثر اندامهای تیروئید و تخمدان که هر دو در وضعیت قدامی-خلفی (AP) قرار دارند، یافت شد(۰/۰۵>P). در مورد اندام‌های چشم و پستان که هر دو در وضعیت خلفی-قدامی (PA) قرار دارند، اختلاف معناداری مشاهده نشد.

نتیجه گیری: تحقیق حاضر نشان داد که مقدار دوز موثر بیمار در آزمونهای رادیوگرافی به ضخامت عضو مورد نظر و وضعیت بیمار بستگی دارد که در مقدار دوز اشعه جذب شده بیمار، تاثیر بسزایی دارد.
متن کامل [PDF 706 kb]   (962 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشی اصيل | موضوع مقاله: رادیولوژی
انتشار الکترونیک: 1399/5/10

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.