دوره 13، شماره 1 - ( فروردین و اردیبهشت 1398 )
جلد 13 شماره 1 صفحات 23-13 |
برگشت به فهرست نسخه ها
کاوه نوحی بزنجانی*1 
، حمدالله منظری توکلی2 ، سنجر سلاجقه2 ، ایوب شیخی3
، حمدالله منظری توکلی2 ، سنجر سلاجقه2 ، ایوب شیخی3
1- دانشجوی دکتری مدیریت دولتی، دانشکده مدیریت، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کرمان، کرمان، ایران
2- استادیار گروه مدیریت دولتی، دانشکده مدیریت، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کرمان، کرمان، ایران
3- استادیار گروه آمار، دانشکده مدیریت، دانشگاه شهید باهنر، کرمان، ایران
2- استادیار گروه مدیریت دولتی، دانشکده مدیریت، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کرمان، کرمان، ایران
3- استادیار گروه آمار، دانشکده مدیریت، دانشگاه شهید باهنر، کرمان، ایران
چکیده: (4147 مشاهده)
زمینه و هدف: با توجه به اهمیت روزافزون اخلاق در ارایه مراقبت پرستاری و نقش هوش اخلاقی پرستاران در کیفیت مراقبت، این مطالعه به انجام رسید و نقش رهبری اصیل در ارتقای هوش اخلاقی پرستاران بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی کرمان بررسی گردید.
روش بررسی: این پژوهش به روش ترکیبی انجام شد و در آن پس از تبیین مدل هوش اخلاقی پرستاران به روش کیفی، رابطهی رهبری اصیل با هوش اخلاقی پرستاران به روش کمی آزموده شد. برای بررسی رهبری اصیل از پرسشنامهی استاندارد رهبری اصیل Walumbwa و همکاران(2008) با پایایی(0/917) و برای هوش اخلاقی از پرسشنامهی محقق ساخت با روایی کلی(%81) و پایایی(0/961) استفاد گردید. جامعهی آماری پژوهش را 400 نفر از پرستاران بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی کرمان که به روش نمونهگیری طبقهای انتخاب شده بودند، تشکیل میدادند. در بررسی فرضیههای پژوهش از نرم افزارهای SPSS و Amos 24 و روشهای آماری تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی و مدل سازی معادلات ساختاری استفاده گردید.
یافته ها: نتایج حاکی از رابطهی مثبت و معنیدار رهبری اصیل با هوش اخلاقی پرستاران(0/575) بود. بهعلاوه تمامی مولفههای رهبری اصیل؛ خودآگاهی(0/322)، دیدگاه اخلاق درونی(0/360)، شفافیت رابطه(0/408) و پردازش متوازن اطلاعات(0/394) نیز رابطهی مثبت و معنیداری را با هوش اخلاقی نشان دادند.
نتیجه گیری: بهکارگیری استراتژیهای مناسب برای افزایش هوش اخلاقی پرستاران در راستای ارتقا و بهبود کیفیت خدمات پرستاری میتواند تأثیر مثبتی در روند بهبود بیماران بستری در بیمارستان داشته باشد. رهبری اصیل در سیستم پرستاری بیمارستانها، یکی از مناسبترین شیوهها جهت افزایش و توسعهی هوش اخلاقی پرستاران میباشد.
روش بررسی: این پژوهش به روش ترکیبی انجام شد و در آن پس از تبیین مدل هوش اخلاقی پرستاران به روش کیفی، رابطهی رهبری اصیل با هوش اخلاقی پرستاران به روش کمی آزموده شد. برای بررسی رهبری اصیل از پرسشنامهی استاندارد رهبری اصیل Walumbwa و همکاران(2008) با پایایی(0/917) و برای هوش اخلاقی از پرسشنامهی محقق ساخت با روایی کلی(%81) و پایایی(0/961) استفاد گردید. جامعهی آماری پژوهش را 400 نفر از پرستاران بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی کرمان که به روش نمونهگیری طبقهای انتخاب شده بودند، تشکیل میدادند. در بررسی فرضیههای پژوهش از نرم افزارهای SPSS و Amos 24 و روشهای آماری تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی و مدل سازی معادلات ساختاری استفاده گردید.
یافته ها: نتایج حاکی از رابطهی مثبت و معنیدار رهبری اصیل با هوش اخلاقی پرستاران(0/575) بود. بهعلاوه تمامی مولفههای رهبری اصیل؛ خودآگاهی(0/322)، دیدگاه اخلاق درونی(0/360)، شفافیت رابطه(0/408) و پردازش متوازن اطلاعات(0/394) نیز رابطهی مثبت و معنیداری را با هوش اخلاقی نشان دادند.
نتیجه گیری: بهکارگیری استراتژیهای مناسب برای افزایش هوش اخلاقی پرستاران در راستای ارتقا و بهبود کیفیت خدمات پرستاری میتواند تأثیر مثبتی در روند بهبود بیماران بستری در بیمارستان داشته باشد. رهبری اصیل در سیستم پرستاری بیمارستانها، یکی از مناسبترین شیوهها جهت افزایش و توسعهی هوش اخلاقی پرستاران میباشد.
نوع مطالعه: پژوهشی اصيل |
موضوع مقاله:
مدیریت خدمات بهداشتی درمانی
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |