زمینه و هدف: پیاده سازی موفق و استفاده ی بهینه از فناوری پزشکی از راه دور نیازمند تامین زیرساخت های لازم و عوامل موفقیت این فناوری مانند اینترنت پرسرعت می باشد. پژوهش حاضر به امکان سنجی پیاده سازی پزشکی از راه دور در 
بیمارستان های منتخب پرداخته است.
روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع توصیفی-تحلیلی بود که در سال 1395 در بیمارستان های منتخب انجام گرفت. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه ی محقق ساخته ای بود که روایی آن توسط 4 نفر از استادان مدیریت اطلاعات سلامت و پایایی آن با استفاده از آزمون همبستگی درونی آلفای کرونباخ(0/83) تعیین شد. نتایج با استفاده از آمار توصیفی(میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی تحلیل شد.
یافته ها: براساس یافته ها، 82/2 درصد از بیمارستان های مورد بررسی به اینترنت پرسرعت دسترسی نداشتند و تنها 5/5 درصد به فیبر نوری مجهز بودند. مشکلات بیمه و بازپرداخت و کمبود کادر فنی به عنوان موانع اصلی و مقاومت کادر پزشکی و مشکلات صدور مجوز به عنوان موانع کم اهمیت برای پیاده‌سازی این فن‌آوری مطرح شدند. عوامل سازمانی و فرهنگی (p-value برابر با 0/001)، زیرساخت های فنی (p-value برابر با 0/005) و الزامات مالی (p-value برابر با 0/021) فن آوری پزشکی از راه دور با میزان تحصیلات و گرایش، اختلاف معنی داری در سطح خطای 5 درصد داشت. 
نتیجه گیری: به دلیل وجود موانعی از قبیل نبود تجهیزات ویدئو کنفرانس، نبود اینترنت پرسرعت، بودجه ناکافی برای خریداری و پیاده سازی تجهیزات لازم، بیمارستان های مورد مطالعه در حال حاضر قادر به ارایه خدمات پزشکی از راه دور نبودند.