دوره 11، شماره 3 - ( مرداد و شهریور 1396 )                   جلد 11 شماره 3 صفحات 286-276 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانشیار گروه مدیریت خدمات بهداشتی درمانی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شمال، تهران، ایران
2- کارشناس ارشد مدیریت خدمات بهداشتی درمانی، دانشکده علوم انسانی، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شمال، تهران، ایران
3- استادیار گروه مدیریت خدمات بهداشتی درمانی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شمال، تهران، ایران ، mehr_j134@yahoo.com
چکیده:   (5409 مشاهده)
زمینه و هدف: چابکی سازمانی عامل مهمی برای اثربخشی بیمارستان است. با توجه به لزوم اثربخشی بیمارستان، تمرکز بر سلامت سازمان به معنی تمرکز بر موفقیت آینده ی سازمان است. هدف اصلی این پژوهش تعیین رابطه ی چابکی سازمانی با سلامت سازمانی در کارکنان بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی است.
روش بررسی: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی، از نوع توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری، کل کارکنان بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی(۱۰۲۰۰ نفر) بود. نمونه ی ۳۷۵ نفره، بر اساس جدول Krejcie & Morgan و به روش چندمرحله‌ای انتخاب شد. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسش نامه استاندارد چابکی سازمانی و سلامت سازمانی بود. روایی پرسش نامه‌ها از طریق اخذ نظر استادان و صاحب‌نظران تأیید و پایایی پرسش نامه‌ها به روش آلفای کرونباخ ۸۸% محاسبه شد. برای تحلیل داده‌ها آمار توصیفی و استنباطی(ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون و آزمون تی تست) به کمک نرم افزار SPSS استفاده شد.
یافته‌ها: بین چابکی سازمانی با سلامت سازمانی رابطه ی مثبت و معنادار وجود داشت(۰/۰۵>P ، ۰/۶۶=r ). بین میانگین چابکی سازمانی و میانگین مرجع(۰/05>p،۰/۴۳-) و بین میانگین سلامت سازمانی و میانگین مرجع(۰/۰۵>p،۰/۵۵-) اختلاف معنی‌داری وجود داشت. 
نتیجه‌گیری: لازم است مدیران بیمارستان ها در ارتقای چابکی سازمان‌ها تلاش نمایند تا ضمن کسب مزیت رقابتی، با پاسخ مناسب و به ‌موقع به تغییرات و بهره‌جویی از فرصت‌های حاصل از تغییرات، موجب بهبود وضعیت سلامت سازمانی و افزایش سطح سلامت جامعه گردند.
متن کامل [PDF 425 kb]   (3415 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشی اصيل | موضوع مقاله: مدیریت خدمات بهداشتی درمانی
انتشار الکترونیک: 1396/7/3

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.