زمینه و هدف: دیابت نوع یک به علت نقص کمی و یا کیفی انسولین و بالا رفتن قند و لیپیدهای خون به وجود می آید. پروژه­ی حاضر با هدف تعیین تاثیر برخی عناصر کمیاب در کاهش قند و چربی های خون موش های دیابتی انجام گرفت.

روش­ بررسی: مطالعه­ ی بنیادی حاضر، در سال 1392 در دانشگاه علوم پزشکی ایران انجام گرفت. 48 موش­ صحرایی نر نژاد ویستار در 8 گروه 6 تایی شامل گروه­ های کنترل و 5 گروه دیابتی دریافت­ کننده عناصر روی، کروم، منیزیم، منگنز و مس، تقسیم‌بندی شدند. گروه­ های دیابتی با تزریق استرپتوزوتوسین دیابتی گردیدند و پس از یک هفته میزان قند و چربی سرم همه­ ی گروه ها اندازه­ گیری و پس از تیمار روزانه با دوز مناسب عناصر( mg/kg0/4)، در هفته­ ی چهارم مجدداً قند و چربی­های سرم آنها بررسی و نتایج با نرم افزار SPSS آنالیز گردید.

یافته ها: نتایج نشان داد که اختلاف میزان گلوکز(0/0009P=) و کلسترول(0/019P=) در حیوانات دیابتی و گروه کنترل معنی­ دار است. پس از تیمار حیوانات با عناصر نامبرده، میزان گلوکز در همه­ ی گروه­ها کاهش یافت و به سطح کنترل رسید(به جز گروه مصرف­ کننده­ ی منیزیم) و کلسترول و تری گلیسرید نیز به سطح کنترل غیردیابتی رسید.

نتیجه گیری: تجویز خوراکی عناصر کمیاب به مدت یک ماه در موش ­های صحرایی دیابتی شده موجب طبیعی شدن میزان قند خون(به جز پس از خوراندن منیزیم) می­شود. از بین پنج عنصر مورد مطالعه، مصرف کروم به علت تاثیر بیشتر در پایین آوردن غلظت گلوکز و کلسترول و نیز طبیعی نگه داشتن میزان تری­ گلیسرید توصیه می­گردد.