زمینه و هدف : از عوامل مؤثر در رضایت شغلی افراد، میزان سلامت عمومی و نوع تیپ شخصیتی آنان می­باشد. هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی رابطۀ سلامت عمومی و تیپ­های شخصیت با رضایت شغلی کارکنان بود.

روش بررسی: تعداد 71 نفر از کارمندان زن و مرد 21 تا 56 ساله مرکز بهداشت شهرستان یزد با روش نمونه­گیری تمام‌شماری و با استفاده از پرسشنامه­های سلامت عمومی28 GHQ – ، رضایت شغلی JDI و شخصیتی پنج عاملی NEO مورد بررسی قرار گرفتند. روش مطالعه از نوع توصیفی- همبستگی بود و داده­ها، با استفاده از آزمون­های آماری همبستگی پیرسون، t مستقل، تحلیل واریانس یکراهه و رگرسیون گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته‌ها : نتایج نشان داد که ارتباط سلامت عمومی با تیپ روان­نژندی، مستقیم(542/0= r ) و با برونگرایی و دلپذیربودن، معکوس(34/0- و 38/0- = r ) است و با انعطاف­پذیری و مسئولیت­پذیری ارتباطی ندارد. ارتباط سلامت عمومی با سه مؤلفۀ رضایت شغلی(ماهیت کار، ارتقاء شغلی، حقوق و نمره کل رضایت شغلی) معکوس بود و با رضایت از همکاران و سرپرست رابطه­ای نداشت. سلامت عمومی پایین با شخصیت روان­نژندی همراه بود و سلامت عمومی خوب با تیپ­ شخصیتی برونگرا و دلپذیربودن ارتباط داشت. همچنین سلامت عمومی پایین با رضایت شغلی پایین همراه بود و برعکس. در تحقیق حاضر، در مورد ارتباط تیپ­های شخصیتی و رضایت شغلی، فقط بین رضایت از ماهیت­کار و برونگرایی همبستگی در سطح(01/0= p ) وجود داشت.

نتیجه ‌ گیری: بنابراین می­توان نتیجه گرفت که با کاهش یا افزایش سلامت عمومی و تأثیر ویژگی­های شخصیتی، میزان رضایت شغلی نیز کاهش یا افزایش می­یابد.