زمینه و هدف: اگرچه از وانکومایسین جهت درمان استافیلوکوک‌های مقاوم به متی سیلین استفاده می‌شود، امّا استفاده از این آنتی بیوتیک به تنهایی برای درمان بیمارانی که به هر دلیل دچار ضعف ایمنی هستند، ممکن نیست. از سوی دیگر، آنتی بیوتیک سفیپیم نیز اثر کشندگی روی باکتری‌های گرم مثبت از جمله استافیلوکوک‌ها را دارا می‌باشد. به همین دلیل، در این مطالعه اثر سینرژیسمی دو آنتی بیوتیک وانکومایسین و سفیپیم بر روی استافیلوکوک‌های کواگولاز مثبت و منفی در شرایط in vitro مورد مطالعه قرار گرفت.

روش بررسی: در این مطالعه 100 نمونه بالینی استافیلوکوک‌های کواگولاز مثبت و منفی شامل نمونه‌های خون و ادرار از بخشهای مختلف بیمارستان امام خمینی(ره) در مدت یک سال جمع آوری، جدا سازی، تشخیص و مورد بررسی قرار گرفت. از روش اصلاح شده Kirby and Bauer برای تعیین حساسیت آنتی بیوتیکی و از روش تهیه رقت در لوله برای تعیین MIC بر اساس رهنمودهای NCCLS استفاده گردید.

یافته‌ها: نتایج بدست آمده نشان داد پس از اضافه کردن وانکومایسین به سفیپیم کاهش رشد استافیلوکوک‌های کواگولاز مثبت مقاوم به متی سیلین از %5/3 به %100 رسید. همچنین اثر دو آنتی بیوتیک فوق بر سویه‌های استافیلوکوک‌های کواگولاز منفی مقاوم به متی سلین باعث شد تا کاهش رشد آنها از %5/4 به %100 برسد.

نتیجه‌گیری: نتایج این تحقیق نشان داد که دو آنتی بیوتیک ذکر شده اثر سینرژیسمی بر روی استافیلوکوک‌های کواگولاز مثبت و منفی داشتند.

واژه‌های کلیدی: استافیلوکوک، سینرژیسم، وانکومایسین، سفیپیم، حداقل غلظت ممانعت از رشد

متن کامل [PDF 414 kb]   (4681 دریافت)