زمینه و هدف: روشهای متفاوتی برای ارزیابی درونی یا همان بررسی نقاط قوت و ضعف داخلی سازمانها در برنامه‌ریزی‌های استراتژیک وجود دارد. در مدل شش بعدی وایزبورد شش عامل درونی شامل ساختار سازمانی، رهبری، هماهنگی، مکانیسم پاداش و ارتباطات بعنوان عوامل اثرگذار داخلی درنظر گرفته شده‌اند. در این مطالعه وضعیت سه از شش متغیر مدل وایزبورد بعنوان عوامل اصلی محیط داخلی سازمان در بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی تهران مورد بررسی قرار می‌گیرند.

روش بررسی: این مطالعه به صورت توصیفی -  تحلیلی و در مقطع زمانی سال 1389تا 1390 انجام گرفته است. جامعه پژوهش شامل کلیه پرسنل بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی تهران بودند. نمونه‌گیری به روش تصادفی بوده و 580 نفر انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه دارای ضریب پایایی 91% است جمع آوری شدند و در نهایت تحلیل آنها با نرم افزار SPSS  انجام شد.

یافته‌ها: 3% شرکت کنندگان زیردیپلم،13% دیپلم، 8/7% فوق دیپلم، 4/66% لیسانس، 6/2% فوق لیسانس و 4/5% آنها دکترا به بالا هستند، 6/72% در گروه درمانی و 8/19% در گروه غیردرمانی قرار دارند. میانگین امتیاز متغیرهای هدف گذاری، ساختار سازمانی و رهبری به ترتیب 47/24، 37/20 و 06/22 بدست آمد.

نتیجه‌گیری:. براساس یافته‌های پژوهش وضعیت بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی تهران با اولویت زیر دچار ضعف هستند و به این ترتیب احتیاج به بازنگری دارند: ابتدا ساختار سازمانی، سپس رهبری و در نهایت هدف گذاری در سازمان که وضعیت بهتری از سایر متغیرها در بیمارستانهای مورد مطالعه دارد.

واژه‌های کلیدی: تحلیل، محیط درونی، مدل وایزبرد، بیمارستان

متن کامل [PDF 402 kb]   (3937 دریافت)